Znani politycy, pisarze, aktorzy, czy też inne znakomite osobistości naszego świata wypowiadają ważne słowa. Są one motywujące lub skłaniające do refleksji. Nie przypadkowo osiągnęli oni sukces i rozpoznawalność. Jedną z takich osób jest węgierski poeta Sándor Márai.
Cytaty Sándora Máraia mogą być dla wielu osób inspirujące i dające do myślenia. Można je umieścić na kartce z życzeniami, gratulacjami, czy gdziekolwiek indziej. Cytaty Máraia możesz również wysłać bliskiej osobie przy użyciu komunikatora jak Messenger, Whatsapp, Instagram, czy Telegram. Oczywiście cytat możesz ustawić na swoim profilu w dowolnym portalu społecznościowym.
Sprawdź koniecznie zbiór cytatów Sándora Máraia, które zebraliśmy dla Ciebie w jednym miejscu. Wybierz jeden z nich i zrób z nim co tylko chcesz.
Cytaty Sándora Máraia
***
Z ostatnim tchnieniem podziękuję losowi, że byłem człowiekiem, i iskra rozumu świeciła także w mojej mrocznej duszy. Widziałem ziemię, niebo, pory roku. Poznałem miłość, ułamki prawdy, żądze i rozczarowania. Żyłem na ziemi i powoli nabierałem wewnętrznej pogody. Pewnego dnia umrę; i to także jest cudownie zwyczajne i proste! Czy mogło zdarzyć się ze mną coś innego, lepszego, doskonalszego? Nie mogło. Przeżyłem coś największego i najwspanialszego, los człowieka. Nie mogło mi się przydarzyć nic innego i nic lepszego.
***
Mówił trochę w każdym europejskim języku, i w każdym języku najchętniej milczał.
***
Zawsze siedzę tutaj tak, jak ktoś, kto przez pomyłkę trafił na scenę i zmieszany czeka, żeby go wyproszono, bo zaraz podniosą kurtynę i rozpocznie się przedstawienie.
***
Wszyscy chcieli pełnego oddania, całego człowieka, praca, chorzy, rodzina. A życie było krótkie. Czasem, w godzinach zmęczenia, ze zdziwieniem obserwował, jak bardzo się już roztrwoniło, jak bardzo przeleciało życie.
***
Co dawały książki? Doświadczanie. Lecz żadne doświadczanie nie pomagało. Teraz, u schyłku ostatniego etapu swego życia, niemal wrogo przyglądał się książkom, które zawsze odpowiadały jedynie na szczegóły. Na całość nie umiał odpowiedzieć nikt.
***
Człowiek niczego nie może uczynić wbrew sobie.
***
O literaturze myślał już wyłącznie tak, jak o jakimś dalekim kontynencie, który kiedyś, w młodości, zwiedził. Pragnął już tylko wspominać.
***
Dom, jak zazwyczaj dzieci i dzieła nowej epoki, szybko się zużył, postarzał.
***
Kto raz odszedł i poznał świat […] utracił dom…
Powyższy artykuł został pokazany od 26.06.2024 już 3931 razy! Mamy nadzieje, że wszystkie cytaty Ci się spodobają.