Znani politycy, pisarze, aktorzy, czy też inne znakomite osobistości naszego świata wypowiadają ważne słowa. Są one motywujące lub skłaniające do refleksji. Nie przypadkowo osiągnęli oni sukces i rozpoznawalność. Jedną z takich osób jest polski poeta Julian Przyboś.
Cytaty Juliana Przybosia mogą być dla wielu osób inspirujące i dające do myślenia. Można je umieścić na kartce z życzeniami, gratulacjami, czy gdziekolwiek indziej. Cytaty Przyboś możesz również wysłać bliskiej osobie przy użyciu komunikatora jak Messenger, Whatsapp, Instagram, czy Telegram. Oczywiście cytat możesz ustawić na swoim profilu w dowolnym portalu społecznościowym.
Sprawdź koniecznie zbiór cytatów Juliana Przybosia, które zebraliśmy dla Ciebie w jednym miejscu. Wybierz jeden z nich i zrób z nim co tylko chcesz.
Cytaty Juliana Przybosia
Ofiaruję ci, ojcze, ojcowiznę wyżętą: snopek życia i ostu. Matko, kłoniąc się pytam: – Zdrowaś? – Łąkiś pełna?
Urodzony do pługa – z nadmiaru Ziemi zostałem poetą.
Słyszę: Kamienuje tę przestrzeń niewybuchły huk skał. To – wrzask wody obdzieranej siklawą z łożyska i gromobicie ciszy
Miasto jak kamień rzuciłem za siebie
Zielony błysk! Strzeliły drzewa. Bielmo śmiegu spadło mi z oczu: wiosna! Wyrosła mi nad głowę
Chciał mieć sławę pośmiertną za życia.
Sztuka pisania jest sztuką skreślania…
Świat nie jest. Świat się wiecznie zaczyna.
Na świadectwach, wzbici w radość, odlecieli uczniowie, drży powietrze po ich śmigłym zniku. Wakacje, panie profesorze! Pora trzepać wesoło słowa jak futra na wiosnę oraz czasowniki przez dni lata odmieniać!
Alpy ścigane wzrokiem ze szczytu na szczyt uciekają wyżej, wyżej przebiły błękit i zajęły niebo
***
Żądzę sławy, warowanej naszą wspólną przysięgą, zasypał grób: masowy dół bez mogiły. Krew łagodnie zmyła z twarzy twoje imię.
Literatura polska jest jedna. Gdziekolwiek powstanie piękny wiersz w języku Norwida, należy do jej obszaru.
Bądź ze mną. Cierpliwie, zawzięcie. Długo, najdłużej. Tak czekałem, że wiem to na pewno: ból wyboli nareszcie, znuży się i zmęczy i stanie się bez cierni – niedotkięciem róży
Niosłem swoją poezję, jak żołnierz imię w blaszcze na piersiach przeciw kulom dwóch wojen
Powyższy artykuł został zobaczony od 17.08.2024 już 3797 razy! Mamy nadzieje, że nasze sentencje Ci się spodobają.
